Aussie fever - Reisverslag uit Melbourne, Australië van Vera Somers - WaarBenJij.nu Aussie fever - Reisverslag uit Melbourne, Australië van Vera Somers - WaarBenJij.nu

Aussie fever

Blijf op de hoogte en volg Vera

11 Augustus 2012 | Australië, Melbourne

Lieve trouwe bloglezers en andere geïnteresseerden,

De tijd begint echt al te vliegen. Ik kan nauwelijks geloven dat het alweer 2 weken geleden is dat ik mijn laatste blog heb geplaatst en dat het alweer een week geleden is dat ik een geweldig surfweekend had. Ondertussen worden heel voorzichtig de eerste Spring Break plannen al gemaakt, ook al is dat pas over .. wacht eens even dat is al over bijna een maand! Jeej het gaat echt snel! It almost feels like I am already running out of time here! Te veel te doen, te veel om te zien, maar ik heb nog wat maanden de tijd gelukkig! Ik heb trouwens bij mijn andere verslagen wat foto’s geupload, maar aangezien ik een fotolimiet heb, zijn dit bij lange na niet alle foto’s helaas. Meer foto’s verschijnen binnenkort vermoedelijk op facebook.


Over at Tiamo2 for the new Olympic sport: the Ultimate Tim Tam Slam!

Vanwege het tijdsverschil en het feit dat Australische zenders een voorkeur hebben om alleen de sporten waar zij zelf goed in zijn, te tonen, volg ik de Olympische Spelen niet echt deze keer. Ik kan gelukkig in het Union House op de campus wel elke lunch even de algemene hoogtepunten meepakken, waar ik warempel ook wat Nederlandse medailles voorbij heb zien komen, maar daar blijft het ook bij. Als een goede vervanger van de Olympische spelen in London, ben ik ondertussen hier volledig ingewijd in een fascinerend manier van Tim Tams eten die zeker nog ooit de Olympische spelen gaat halen!

Oke om te beginnen, wat is een tim tam? Wikipedia zegt het volgende:

“Tim Tam is a brand of chocolate biscuit currently manufactured by Arnott's in Australia. A Tim Tam is composed of two layers of chocolate malted biscuit, separated by a light chocolate cream filling, and coated in a thin layer of textured chocolate.”

Klinkt niet verkeerd toch? Nou zijn ze om gewoon te eten inderdaad niet verkeerd, maar voor de gehele tim tam sensatie moet je toch wat meer doen. Daarom hierbij het stappenplan voor the Ultimate Tim Tam Slam!

Benodigheden: Tim Tams!! & warme melk of koffie

Stap 1: Men neme een tim tam

Stap 2: Bijt nauwkeurig en met uitgekiende precies 1 van de hoekjes van de tim tam eraf

Stap 3: Bijt met dezelfde precisie het tegenoverliggend hoekje er ook vanaf

Stap 4: Gebruik nu de tim tam als een soort rietje voor de melk of koffie en zuigen maar! Dit zonder je handen te gebruiken, dus stop 1 uiteinde waar het hoekje van af is gebeten in je mond en het andere hoekloze uiteinde in de hete vloeistof.
Note: Een tim tam is niet hol maar heeft een chocolate cream vulling en het effect is dus dat je de vloeibare warme chocolade naar binnen zuigt tot je bij de melk/koffie aankomt.

Stap 5: zo snel je de koffie/melk proeft, probeer op een elegante manier zonder je handen te gebruiken de tim tam in 1 keer achter over te slaan.
Note: Deze laatste stap wil nogal wel eens problemen op leveren, resulterende in hilarische resultaten met het gevolg dat de half zachte tim tam in de koffie belandt of dat men o zo charmant de tim tam in zijn/haar mond moet proppen om te voorkomen dat alles er weer uitvalt.
Daarom bij deze voor de mensen die al verontrustende foto’s voorbij zagen komen waarbij ik over een kom melk of een beker koffie gebogen zat, dit waren enkel tim tam slam practise foto’s.


Tim Tam B-Day Cake

De dag dat ik officieel ingewijd werd in deze nieuwe sportsensatie, begon als een doodnormale dinsdag zonder bijzondere plannen. Terwijl ik niets vermoedend iets voor etenstijd van de supermarkt terugliep naar huis met in beide handen boodschappentassen en lichtelijk in gedachten verzonken over straat lopend, hoorde ik opeens mijn naam. Ik keek op en zag April midden op een kruispunt staan. Na het gebruikelijke en hoe gaat het met jou, hoe zijn je vakken en nog leuke dingen ontdekt in Melbourne, vertelde ze dat ze aan het wachten was op Aaron en wat anderen om voor zijn verjaardag uiteten te gaan in een restaurantje op Lygon Street dat door Australiërs werd aangeraden. Niet veel later kwam Aaron ook aangelopen en terwijl ik nog steeds daar met mijn boodschappen stond, nodigde hij me uit om mee te gaan. Aangezien mijn hele leven hier in Melbourne zo een beetje lijkt te gaan dat op de dagen dat je geen plannen hebt, de plannen zich uiteindelijk toch vanzelf aandienen en dat nieuwe ongeplande spontane leven me wel bevalt, ging ik uiteraard mee.

Tiamo (2) waar we heen gingen, is inderdaad echt een leuk goed Italiaans restaurantje en voor de geïnteresseerden ze hebben er Nutella Pizza’s! Do you need to hear more?! Na een overheerlijke risotto, was het dessert en surprise tijd! Als dessert had Kay-Ann als surprise een Tim Tam chocolade taart gemaakt met aardbeien. Het zag er echt zo professioneel uit dat we eerst allemaal niet geloofden dat ze hem zelf had gemaakt! Maar goed zo’n soort taart vraagt natuurlijk om een Tim Tam Slam en aangezien Aaron daar echt een prof in bleek te zijn, liet hij, The Tim Tam master himself, ons zien hoe je op een olympische manier een tim tam eet. Terwijl wij allemaal moeilijk hard aan het prutsen waren en er vele charmante foto’s zijn gemaakt, werkte hij heel elegant als een prof de tim tams weg! Het was zeker een gezellig avond en ik herinner me nog de blik van de serveerster toen we 1 koffie voor de hele tafel bestelde voor de tim tam slam!


A week full of surprises and pancakes!

Aan het begin van de week na mijn laatste blog had ik voor die week eigenlijk niet echt iets gepland staan, maar zoals het om de een of andere manier hier telkens schijnt te gaan, kom je of vanzelf mensen met een plan tegen waar je bij aansluit of valt er spontaan een plan uit de lucht. Het kwam er in ieder geval op neer dat ik aan het begin van de week echt geen flauw idee had hoe de week zou lopen. Iets wat ik totaal niet gewend ben, ik hou er toch wel van om een plan te hebben. Maar al het plannen heb ik hier totaal overboord gegooid en het bevalt me prima! Dingen komen vanzelf op mijn pad en spontane activiteiten en dingen zijn misschien wel een stuk leuker dan geplande.


The Dinner Club-Pancake Edition

Op woensdag hadden we weer met de dinner club afgesproken en hoe beslis je wat je gaat maken, nou eenvoudig je kijkt wat iedereen in huis heeft of wat iemand wil maken and so be it. Dit resulteerde in het effect dat Laura heel graag pannenkoeken wilde bakken, maar Iemke ondertussen een lading wortels en aubergines overhad. Klinkt onmogelijk te combineren misschien. Absoluut niet! Dat heet pannenkoeken op een heel nieuw niveau, veggie pancakes! Een aparte combi moet ik zeggen, maar het smaakte wel! En de zelfgemaakte brownie erna, was echt te goed gewoon!
& De Tip van de Dag: maak het pannenkoekenbeslag met “sparkling water”, maakt de pannenkoeken luchtiger. Echt probeer het, geloofde er zelf ook eerst niet in, maar het werkt!


More Pancakes-More Chocolate-More fun

Na al die gezonde pannenkoeken was het wel weer tijd voor wat zoeters. Nou die kans diende zich de dag erna al weer aan! Want toen ik Jordan tegenkwam in de keuken en haar vertelde over de veggie pancakes, vertelde ze dat zij en Shayna het plan hadden die avond in Melbourne Central het pancake restaurant uit te proberen. Aangezien je nooit genoeg pannenkoeken kan eten, ging ik uiteraard mee om de overheerlijke pancakes met chocolate icecream & cream uit te proberen en aangezien zij ook nog eens kortingsbonnen hadden, was het helemaal een goede deal! Grappig trouwens om te horen, dat ze in de States geen pannenkoeken kennen op de manier waarop wij ze maken :O Een leven zonder pannenkoeken, can you imagine?

Een ander levensmotto in Melbourne: More chocolate is more better, dus zelfs na die pancakes met chocolate icecream, nog doorgegaan naar Max Brenner, een chocolade cafe, voor some delicious special hot chocolate! Het water loopt me echt meteen weer in de mond, zo lekker was dat!
De avond nog afgesloten met wat mensen van het gebouw in New Guernica (bar/club in het centrum) waar Shayna en ik op een geven moment iedereen kwijt waren, waardoor we wel random aan de praat raakten met een groep Australische jongens van Monash University (weer een ander uni in de buurt van Melbourne, echt de 4e al die ik nu ken). Blijf het toch leuk vinden om met de locals te praten, omdat zij je meer kunnen vertellen over waar je wel en niet heen moet gaan qua reizen en dergelijke. Zelfs nog een date met een van de Australische jongens aan die avond overgehouden haha. Nu het weer kan, waarom niet?


MUSEX Surfweekend

Epic! Het eerste woord wat in me opkomt daarover! Terwijl er automatisch een grijns, die sommigen zeer bekend is, op mijn gezicht verschijnt.
MUSEX promootte het weekend met:
“The infamous. The epic. The unforgettable. The MUSEX Surf Party weekend!!! This marathon MUSEXy adventure is the beginning of life-long friendships, short relationships, pricesless memories and countless ‘remember that time on the MUSEX Surf Party Weekend..’ stories that will all stay with you LONG after you have concluded your epic Australian exchange expedition!”
En ik kan niet anders zeggen dan, er is geen woord van gelogen! Het heeft me alles gegeven wat het aanprees, waar ik om vroeg en waar ik naar op zoek was in dit weekend!


Waar moet ik beginnen?

Ik heb werkelijk waar geen idee, misschien bij de reden waarom ik er tenslotte heen ging, voor het surfen! Ja het surfen! Geweldig!!!! Fantastisch, Amazing! Dat gevoel dat je hebt als je op het surfboard staat (op de momenten dat het lukt dan), dat je je even een pro voelt, voordat je er weer vanaf dondert. Nou hadden we wel het geluk dat de golven vrij dicht bij het strand waren, dus je hoefde niet echt veel te peddelen om een golf te kunnen pakken. Maar echt een fantastische ervaring en als de gelegenheid voor surfen zich weer aandient, grijp ik die kans ook zeker aan dan!
Verder hadden we ook ontzettend geluk met het weer, echt prachtig zonnig weer. Het water was natuurlijk wel koud, maar dat merkte je tijdens het surfen niet. Ik vond het zout vervelender eigenlijk dat je toch regelmatig in je mond en ogen kreeg. Maar dan nog, het boeide niet, want het surfen was geweldig! Ik bedoel kan het perfecter, surfen in Australië? (waarschijnlijk denken de pro’s nu ja, je moet naar een ander strand in Australië met betere golven, maar verpest nou even niet mijn glorie momentje.) Trouwens nog even credits voor de piloot van de geweldige fly-over. Probeerde te zwaaien terwijl ik op mijn surfboardje stond, maar ik heb zo het vermoeden dat het er meer uitzag alsof ik wanhopig niet van mijn board probeerde te vallen, dan als zwaaien.


Team Blue Almighty!

Naast het surfen, draaide het in het weekend ook om de teams. Je had 3 teams: Green, Red en Blue. Ik zat in Team Blue. Ook wel bekend als Team Blue Almighty! En we hebben het weekend ook dik en dubbel met een overweldigende score gewonnen! Je kon punten verdienen met van alles, voornamelijk met de verschillende spellen (zoals Vitamin C, Boat Race, legless race) gedurende het weekend, maar ook met schoonmaken en random acties zoals menselijke piramides bouwen tijdens het surfen ed. Ook waren er uiteraard elke avond epic party’s zoals de Toga party & Pyjama party en hoe kan het ook anders hebben we ons eigen (ik vermoed echter lichtelijk illegale) kampvuur op het strand gemaakt.

Het surfweekend was in Queenscliff, ongeveer een uur met de bus van Melbourne. Waar we in kamp Wyuna verbleven. Op het terrein waren naast het hoofdgebouw, 3 lodges waar we in sliepen met kamers met 2 stapelbedden en de badkamer deelde je dan met een andere kamer. Verder een prachtige omgeving en vanaf het kamp kon je via een paadje regelrecht het strand op lopen! Het surfen was overigens niet op dit strand, maar op weer een andere locatie in de buurt.


Terug naar Melbourne

Na dit prachtige weekend was het ook moeilijk om terug te gaan. Met je hoofd nog helemaal bij het surfen, de feesten, het mooie weer, de goede sfeer, was ik even totaal vergeten dat ik hier was om te studeren. Maar zo snel we terugkwamen in Melbourne waar we opgewacht werden door het grauwe regenachtige weer, sijpelde de realiteit waarom ik hier ook al weer was, helaas snel genoeg terug. Toch nog het weekend in Melbourne nog even goed afgesloten door met een groep nog uiteten te gaan in een gezellig goed pizzarestaurant om nog even alle mooie verhalen te bespreken van de afgelopen dagen! Want ook al kan ik voorlopig even geen wijn meer zien, het was echt een geweldig weekend!


Fever

De “fever” van de titel werd helaas na het amazing surfweekend een beetje letterlijk en ik heb de eerste dagen na het weekend eigenlijk vooral plat in mijn bed gelegen met heerlijke koortsdromen over golven en auto’s die links/rechts rijden. Het blijft namelijk echt verwarrend, wetend dat je rechts moet kijken eerst, terwijl je in je linkeroor ook het verkeer hoort, wat alle alarmbellen telkens voor niks laat rinkelen. Vermoedelijk heb ik tijdens het weekend ’s avonds een paar keer goed kou gevat of misschien ook tijdens/vlak na het surfen. Nou heb ik eigenlijk een gruwelijke hekel aan ziek zijn en negeer ik het meestal, maar helaas is er soms zo’n punt dat het niet te negeren valt, omdat je niet je bed uit kunt komen. Dus helaas een paar dagen verspilt aan in bed liggen, maar nu voel ik me weer helemaal top en weer ready for Australia and adventure!!


Want some more honey, honey? And other 12th floor stories

Ik kan niet anders zeggen dat echt iedereen hier zo aardig is! De jongens op de verdieping behandelen me ook alsof ik hun kleine zusje ben, vooral ook toen ik ziek was in het begin van de week. Zo kwam een van de jongens me heel lief thee met honing brengen en elke dag kwam er wel iemand checken of ik me al beter voelde of meer honey wilde. (Want some more honey, honey?:P) Als ik het had gewild, hadden ze misschien zelfs nog bedtime stories voor me voorgelezen als ik erom gevraagd had. Haha. Maar het is in ieder geval wel een goed gevoel dat de mensen hier echt voor je klaar staan. Dus bij deze: iedereen is gewaarschuwd, als je me iets aandoet, ik heb een hele verdieping vol jongens klaar staan om je te achtervolgen. Maakt niet uit in welk land je zit, ze zijn in elk land thuis! Verder is de algemene sfeer echt goed er zitten altijd wel of mensen beneden of op de verdieping waar je bij aan kunt sluiten, zijn er random vandaag maken we voor iedereen pancakes dagen. En ook al moet je soms oppassen dat je geen bal tegen je hoofd krijgt in de gang aangezien een paar jongens de neiging hebben om een soort honkbal in de gang te spelen vlak voor mijn deur, ik voel me er toch zeker thuis!

Ondertussen meer dan een week geleden heb ik kennis gemaakt met ik ben zijn naam een beetje vergeten, het was iets zweverigs in ieder geval, een nogal aparte persoonlijkheid die blijkbaar ooit in het gebouw heeft gewoond en er nu nog wel eens rondhangt. Iedereen die er nu woont, weet eigenlijk niet zo goed wat we er van moeten denken en de beste omschrijving is denk ik een persoonlijkheid op zich. Een soort persoon die regelrecht uit een televisie serie/sitcom gelopen kan zijn. Ben vergeten waar hij precies vandaan kwam, volgens mij Sri Lanka ofzo, maar beeld je een man in van begin/mid 20, middellang stijl zwart haar stylisch geknipt, in net zwart colbertje met daaronder een wit iets te laag V-hals shirt en eigenlijk iets te veel bierbuik voor zijn strakke colbertje, foute gouden ketting en ring. Spreekt een beetje bekakt, zweverig en slijmerig tegelijk, en heeft de neiging om midden in een gesprek in een lied uit te barsten. Na elke zin doet hij een soort move met zijn handen en klikt hij zijn vingers om zijn woorden kracht bij te zetten. Praat alsof 10.000 AUD een normaal dagelijks spendeer baar bedrag is, vind het normaal om het ook uit te geven of vrienden over te laten vliegen en geeft graag serenades aan mensen die hij net ontmoet heeft. Kortom een persoonlijkheid an sich.. En de verhalen die ik over hem hoor zijn nog wonderbaarlijker, hij zou rijk geworden zijn met zijn zangtalenten (het woord ‘talent’ is discussieerbaar), zou zijn eigen platen company hebben, een eigen helikopter. En vooral niemand weet waarom hij als hij zo rijk is dan nu nog hier zo af en toe aanklopt. Veel mensen ontlopen hem hier ook een beetje, op het moment dat ik hem ontmoette, stonden Shayna, Christine en ik in de hal te wachten op Tom en nog wat mensen. Ik zag in de verte Tom al aan komen lopen en zo snel hij die gozer zag, heel sneaky terwijl hij in lachen uitbarste snel de hoek om duiken. Wat ik me helemaal voor kan stellen, het is moeilijk om die gast serieus te nemen met zijn serenades en gedoe. Je hebt gewoon het idee als je hem tegenkomt, dat je midden in een comedy bent beland. Terwijl ik dit aan het typen was, hoorde ik opeens een knock on my door, 3 keer raden welk persoon er opeens random voor mijn deur stond. Apart figuur, dat is zeker!


Help mijn laptop de winter door!

Terwijl ik in Queenscliff van de zon en het goede leven aan het genieten was, was het in Melbourne helaas nogal slecht weer en het dak was gaan lekken. Dus ik werd verwelkomd door een plas water in mijn kamer, nou had ik mijn laptop niet heel goed opgeborgen en was daar ook water bij gekomen. Met het optimisme van het surfweekend nog in mijn hoofd, probeerde ik maar op goed geluk mijn laptop aan te zetten, wat resulteerde in een soort geblaas van mijn laptop. Lichtelijke geërgerd hierover besloot ik toch maar beter mijn best te doen om het water uit mijn laptop te krijgen en actie red mijn laptop was gestart. Nou zijn dit soort projecten nogal een kwestie van geduld, iets wat ik niet altijd heb, waardoor het een goede uitdaging werd. Nadat bleek dat enkel mijn laptop met een handdoek afdrogen niet zo veel effect had, besloot ik te gaan nadenken. Waarschijnlijk dat een aantal mensen nu al met hun hoofd schudden, denkende aan mijn voorgaande acties of bekende tactiek om mijn laptop te laten opstarten als hij het niet doet, nl door hem op zijn kop te leggen voor een aantal minuten. Of dat mensen gedurende het komende verhaal, steeds meer zuchtend en beschamend over “dat studeert aan de TU”, wegkruipen achter hun eigen laptop. Maar ik zal vast dit vertellen, mijn laptop werkt weer pico bello! Maargoed terug naar mijn verhaal, ik ging dus nadenken. Er zit vermoedelijk water in mijn laptop en dat blaasproject van mijn laptop was een soort redmiddel ipv een chagrijnige actie naar mij toe. Verder leek het me nogal verstandig om mijn laptop vooral uit te laten staan om verdere ruzies met mijn laptop vooral te vermijden voorlopig. En the next thing to do was het water as soon as possible uit mijn laptop weg te krijgen. Aangezien ik mijn laptop niet open kon schroeven, moest ik op een andere manier de binnenkant van mijn laptop droog zien te krijgen. Warme lucht is een oplossing, en het idea van de heater op mijn kamer gebruiken was geboren! Aangezien ik niet precies wist waar er water in mijn laptop was gekomen, aan de zijkant of aan de onderkant, resulteerde dit in het voortdurend kantelen van mijn laptop voor de verwarming om hem uiteindelijk onder de verwarming in een nogal vreemde positie te parkeren voor een tijdje. Boven de verwarming leek me namelijk iets te warm van het goede, een gebrade laptop hoef ik niet en die vreemde positie ivm het feit dat het me het verstandigst leek om als het water er uit moest lopen het beter er uit kon lopen aan de kant waar het er in was gekomen. Klonk in ieder geval als een goed plan. Dit proces even volgehouden, mezelf een tijdslimiet ingesteld hoelang ik minstens moest wachten. En nadat veel te veel trage minuten uren werden, was mijn laptop weer happy :) Waarschijnlijk is deze gehele methode van de verwarming absoluut niet technisch verantwoord, so don’t try this at home! ;)


Free food, Free food everywhere!

Nou weet ik dat er op mijn eigen universiteit in Delft nogal gezeurd wordt over de prijzen en kwaliteit van het eten. Die mensen zouden absoluut de prijzen hier niet moeten zien, ze zouden spontaan een zenuwinzinking krijgen. Voor lunch op de campus gaat iedereen eigenlijk naar de Union House, daar is een soort food court waar je allerlei verschillend soort voedsel kunt krijgen, van simpel gesmeerde broodjes tot noodles en hele maaltijden. Het is allemaal, ongeacht wat, gewoon duur. Echter als je het goed doet, is het nogal makkelijk om heel goedkoop te lunchen. Er zijn namelijk allerlei clubs en verenigingen die om zichzelf te promoten of gewoon omdat ze door de uni gesponsord worden free BBQ’s, free breakfast, free lunch en soms zelfs gratis dinner organiseren. De Tip is dus om goed op de aankondigingen en flyers te letten en rond te vragen bij mensen. Afgelopen week bijvoorbeeld was het Diversity week, wat inhield dat er eigenlijk de hele week tijdens de lunch, gratis eten van allerlei culturen te krijgen was. Gevolg: een heerlijke week vol gratis lunch met kangaroo sausage, Thai food, Malaysian tea en nog veel meer. Bijna elke week is er wel zo’n thema en is er of gratis eten of gratis activiteiten die je kunt bijwonen. Buiten deze ‘eenmalige’ acties telkens is er ook standaard elke dinsdag gratis ontbijt samen met free cycle repair service (zouden ze in Delft echt eens moeten invoeren!) en ook een free bbq tijdens de lunch met life music. Dus als je het goed doet, free food everywhere!! Tipje voor Delft!! Voer dit in!!


Already 3 weeks of school

3 weken van colleges in Melbourne, een korte impressie:

1e week
OMG OMG OMG OMG! Ik ben in Australië en studeer aan de University of Melbourne, alles is zo geweldig hier en zo veel beter en leuker! En ow wat leuk allemaal!

2e week
Serieus waarom zit ik hier ook al weer in de collegebanken en ligt iedereen in NL op het strand??
Lectures: moeite ogen open te houden tijdens de overduidelijke uitleg van 1+1=2
Practicals: Na de uitleg van 1+1=2, behandelen we het volgende voorbeeld:
Wat is de gemiddelde snelheid per uur van een kangaroo die rondhopt in de outback in Australia? Say what??! 1+1=kangaroo?? Ja dat dacht ik ook..

3e week
skipping, skipping, like a roo! Lectures? Don’t thinks so, gotta aussie fever bro!

Aankomende week
oke, de eerste assignments komen er aan, ik moet nu echt even tijd vinden naast alle leuke activiteiten en tripjes hier om echt serieus wat te gaan doen aan mijn studie
tot zover de goede voornemens. To be continued..


The Dinner club_Double edition

Behalve ziek zijn heb ik afgelopen week ook weer niet geheel stil gezeten en met een dubbele editie van the dinner club deze week, waren mijn avonden na de dagen dat ik enkel in bed had gelegen ook weer gevuld. 2 dagen vol overheerlijk eten weer en voorzichtig zitten kijken naar de opties voor Spring Break (in latere blogs meer hierover). En nog een ontzettend leuke Jazz club met life music ontdekt! Het grappige was, dat ook al is Melbourne heel groot, ik daar toch echt een hoop bekenden ben tegengekomen. Echt grappig dat ook al zijn er in verhouding zo weinig exchange studenten, je elkaar toch overal weer tegenkomt en zelfs als ik gewoon in de stad rondloop ik meestal wel een bekende tegenkom. Iets wat ik van te voren echt niet verwacht had in een stad met 4 miljoen inwoners!


Sport Clubs

De afgelopen week ook wat meer gaan oriënteren op wat ik qua sport clubs hier nog wil doen. Er is zoveel dat leuk klinkt, maar veel is heel duur. Dus waar haal ik tijd/geld vandaan!
Zo ben ik bij de Moutaineering club gaan kijken, die organiseren trips qua bushwalking, caving, canyoning, rockclimbing etc! Dat klinkt zeker goed, je kunt gewoon kijken wat voor trips je aanspreken en je daar dan voor inschrijven. Het lijkt me een goede manier om wat mensen voor een nice hike around Melbourne te vinden. En sowieso als je in Nederland zo’n soort club hebt, moet je voor activiteiten daarvan altijd eerst minstens zoveel uur rijden, terwijl je hier praktisch om de hoek al activiteiten kunt hebben!

Verder vandaag ook bij de Melbourne University Boat Club gaan kijken samen met Lisa, ook een Nederlands meisje, die bij Skøll geroeid heeft. En ze hebben op zich aantrekkelijke opties, we zouden dan in plaats van voor een heel jaar, een soort lidmaatschap per maand kunnen krijgen. We hoeven dan niet die 12 keer per week te trainen wat de 2 mannen achten en 3 vrouwen achten hier doen. Maar we kunnen wel gewoon gebruik maken van de faciliteiten die ze hebben en ook roeien wanneer we zelf willen. Ook is op de club zelf bijna altijd wel een coach aanwezig. Dus als alles verloopt volgens plan, ga ik volgende week dan ook al voor het eerst op de Yarra roeien! Ik denk dat het in een dubbeltwee wordt, wat een interessante ervaring wordt, aangezien we allebei nog nooit gesculld hebben. Dus het kan ook een goede frisse duik in de Yarra worden ipv roeien!


Wist je datjes
-Voor de beste deals rond fruit/groente moet je rond sluitingstijd naar Queen Victorias Market. Ze maken dan een soort schalen met random groentes en voor een paar dollar krijg je dan een hele mand met groente mee wat van alles kan zijn!
-Ze hier voor de middelbare scholen schooluniformen hebben? Maakt het wel meteen gemakkelijk om de middelbare scholiertjes te herkennen. Ook als ze over de campus dwalen!
-Er in en om Melbourne voor zover ik weet, minstens 4 universiteiten liggen!!
-Er elke dinsdag op de campus een gratis BBQ en life music is!
-kangaroo sausage prima smaakt! (tipje voor als je in de outback verdwaald bent)


Uitspraak van de week
“Which language do they speak in the Netherlands? Dutch, English or both?”
Een compliment over mijn Engels zullen we maar zeggen!

Ik laat het hier weer even bij, vermoedelijk over 2 weken weer meer, met onder andere de trip naar Philip Island waar ik morgen met wat anderen heenga voor Kay-Ann’s Birthday. We hebben haar de trip cadeau gedaan en afgelopen vrijdag met een soort surprise party het haar verteld. Surprises blijven leuk, zeker ook om te geven, haar blik echt pricesless! Dus dat wordt pinguïns spotten morgen!! Maandag ook nog voor het luttele bedrag van 2 dollar met mijn gebouw weer naar de luxe Hoyts Cinema om the Bourne Legacy te bekijken. (Zag dat die in NL pas in september in de première gaat, dus dat wordt wachten voor jullie!) En waarschijnlijk nog veel meer wat ik allemaal nog niet weet en wat er op mijn pad komt de komende tijd! Oh en nogmaals bedankt voor alle leuke reacties via alle mogelijke media. Ik mis enkel de postduif nog, lichtelijk teleurgesteld daarin, verwacht nog steeds een duif binnenkort tegen mijn raam te zien tikken met post uit Nederland! ;)

Love from Melbourne,
Vera

  • 14 Augustus 2012 - 10:07

    Femke:

    Lieve veer,

    Wat een onwijs lang maar leuk verhaal heb je weer geschreven! Goed om te lezen dat alles goed met je gaat en dat je het zo naar je zin hebt! Ik zou zeggen keep it up with the chocolate en neem wat mee naar nederland zodat we een leuk welcome back party kunnen organiseren waarin jij ons al je australische gebruiken kan aanleren!

    Dikke kus en ik kijk uit naar je volgende blog!
    Xxxxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Vera

Actief sinds 05 Juli 2012
Verslag gelezen: 667
Totaal aantal bezoekers 26548

Voorgaande reizen:

09 November 2017 - 09 November 2020

PhD in Sydney

08 Juli 2012 - 16 Januari 2013

Minor in Melbourne

Landen bezocht: