Flessenpost 1: Home is..

(For English scroll down)

“Zal ik er voor het gemak maar Nederland van maken?” Ik schrik op uit mijn overpeinzingen en kijk de mevrouw op Schiphol die me een enquête afneemt verdwaasd aan. Een minuut eerder had ze me de simpele vraag ‘In welk land woont u?’ gesteld, waar ik aarzelend op had geantwoord “Ik weet het niet, ik zit eigenlijk tussen twee landen in”. Wat vervolgens de hele rollercoaster op gang bracht met de vraag ‘What is home?’. Het brengt me terug 2 weken geleden toen ik op weg was van Sydney naar Amsterdam en een vriendelijke oudere man vrolijk in de airport trein in Sydney opmerkte: “It looks like you’re going home, have a safe journey!”

Nu 2 weken later, open ik de deur van mijn nieuwe appartement in Sydney, open de envelop getiteld ‘Open when you arrive at your new home’, terwijl ik uitkijk over de skyline van de stralende stad. De foto’s brengen herinneringen aan oude mooie tijden naar boven. Ik kijk naar de deur waar ik zo de fotocollage, gekregen van mijn club, wil ophangen, met mijn linkerhand omklem ik het vliegtuigkettinkje om mijn nek, zo veel lieve herinneringen. In gedachte bevind ik me in mijn oude kamer in Delft, waar over een aantal uur het eerste ochtendgloren van de winterzon ongeveer door de ramen zou moeten komen. Een kamer die nu leeg is, wachtend op de volgende bewoonster, terwijl voor mij, aan de andere kant van de wereld, in een andere kamer, een nieuw avontuur op het punt staat te beginnen.

Maar what is home? Google dictionary maakt het niet veel beter met als 2e omschrijving ‘an institution for people needing professional care or supervision’. Aangezien ik niet hoop zo diep te zinken tijdens mijn PhD, is het cliché misschien zo gek nog niet: ‘Home is where the heart is’.


English version:

“Shall I just put down the Netherlands?” Disturbed from my ponderings, I look dazed at the woman who is conducting a survey about Schiphol Airport. A minute ago she had asked me the simple question ‘In which country do you live?’ to which I had vaguely answered: “I don’t know, I am sort of in between two places”. Afterwards the whole rollercoaster down memory lane had started leading to the question ‘What is home?’. My thoughts take me back two weeks ago, when I was on my way back to the Netherlands from Sydney and a friendly, cheerful elderly man made the remark: “It looks like you’re going home, have a safe journey!”

Now, 2 weeks later, I open the door of my new apartment in Sydney and open the envelope titled ‘Open when you arrive at your new home’, while overlooking the skyline of the glorious city. The pictures bring back memories of the good old times. I look at the door, where I am going to put the photo collage of my club, my left hand tightens around the airplane necklace; so many sweet memories, it’s sometimes hard to let go. Deep in my thought, I see myself standing in my old room in Delft. In a couple of hours, the first rays of winter sunshine should peep through the windows. The windows of a room, that is now empty, waiting for its next resident, while for me, on the other side of the world, in a different room, a new adventure is about to start.

But what is home? Google dictionary doesn’t shine more light on the question with as 2nd description ‘an institution for people needing professional care or supervision’. Although a PhD can be tough, I am not expecting to end up there. So maybe the cliché isn’t so bad after all: ‘Home is where the heart is’.